Nefes darlığı ve eklem ağrılarıyla da boğuşan Tony için dönüşüm noktası karısının bir gün evdeki iki kişilik kanepeden taşan vücudunun fotoğrafını çekmesiyle başladı. 

O fotoğrafı gördüğünde hissettiklerini Tony şöyle anlatıyor: Bu resmi görünce ailemin benim için en önemli şey olduğunu fark ettim ve geleceğini görmek istedim, ama bunu 190 kiloyla yapamazdım. Hamburger, cips hiç fark etmez. Ne bulursam yiyordum. 5 tane cheesburger yemek benim için önemsiz bir öğündü. 

Hayatım yataktan çıkmak, arabaya binmek, ofiste oturmak, arabaya geri dönmek ve evdeki koltuğa oturmak ile yatmaktan ibaretti. 

Tony ilk iş yediklerini azaltmaya ve daha sağlıklı öğünlerle beslenmekle başladı. Hareket etmek konusunda da ilk başlarda fazla büyük hayaller kurmadı. Günlük egzersizlerine 500 metreden fazla yürümeyi başarma hedefi koyarak başladı. Sağlıklı bir birey için kısa bir mesafe olan 500 metre, 190 kiloya sahip Tony için maratona eş değerdi.