Yağmur çiselemeye başladı ve yerlerin kaygan olduğunu düşünerek hızımı 130-140 km'ye düşürdüm. Güvenlik sıkıntı olursa emniyet şeridine rahat geçebilmek için orta şeride geçtim. Olay yerine geldiğimizde rampayı çıkar çıkmaz orta şeritte bir aracın olduğunu gördüm. Direksiyonu sol tarafa kırdım ama kullandığım aracın sağ ön tekerleği ile öndeki araca çarptım. Frene bastım ama zemin kaygan olduğu için işe yaramadı.

Takla atarak yolun en sağ tarafındaki tele takılarak durabildik. Aracın sunroofundan dışarı çıktık ve çarptığımız araca doğru gittik. Aracın içindeki bayanın hala yaşadığını fark ettim ve geçen araçlara 112'yi aramalarını söyledim. Camdan fırlayarak ölen çocuğu görünce kendimi kaybettim. Suçu üstlenmememin en temel nedeni budur. Arkadaşım Kenan bunu anlayınca suçu üstleneceğini söyledi ve öyle yaptı. Araç kullanırken kesinlikle alkol ya da uyuşturucu kullanmadık” dedi.

Emrah Serbes vicdani sorumluluğu kaldıramayacağını anladığını ifade etti: “Hayatı boyunca haktan, hukuktan, adaletten bahsetmiş biri olarak bundan sonra doğan her gün benim için bir azap olacak. Suçun cezasından kaçabilirsin ama vicdanının azabından kaçamazsın.”

Olaydan sonra İstanbul'a gittiğini anlatan Emrah Serbes, “Özel bir psikiyatri kliniğinde 4-5 gün kadar yattım ve tedavi oldum. Kendimi cezaevi koşullarına ruhsal ve bedensel olarak hazırladım. Daha sonra İzmir Torbalı Cumhuriyet Başsavcılığına gelerek teslim olmaya karar verdim. Cezam neyse çekmeye razıyım” ifadelerini kullandığı öğrenildi.