‘Kocam yemeğime uyku hapı koyup diğer kadına gidiyormuş’!

“Sevgili, eski sevgilim çok tuhaf biriydi. Bir de erkekler doğallıktan yanadır derler. Bizimkisi makyaj yapmamı isterdi Öyle ki yeni çıkan ürünleri benden daha iyi bildiğini söyleyebilirim. Bilin bakalım sevgililer gününde bana ne almış: Evet evet… makyaj malzemesi Mutlu oldum olmasına da nereden bilecektim beni beğenmediği için sürekli makyaj malzemesi aldığını. Beni, sayısını aklımda tutamayacağım kadar çok kadınla aldattığını da öğrendim. Terk ederken şunları söyledi: ”Aldığım hediyeleri kullanmayı unutma! Belki bir faydası olur.” Sizce de fazla cüretkar değil mi?”

“Eski karım beni ve oğlumu bırakıp, evdeki bütün değerli eşyaları ve giysilerini toplayıp evli bir adama kaçtı. Siz de soruyorsunuzdur: ‘Hangi insan dokuz yaşında ki çocuğunu ve kocasını bırakıp da başka bir adama kaçar ki ?’ Ne istediyse almaya çalıştım. Nereye gitmek istediyse götürdüm. Adaleti bu muydu? Bir kere intihara kalkıştım. Erkek kardeşim gelip hastaneye götürdü. Midem temizlendikten sonra kendime geldim. Kardeşim benimle uzun konuştu: ‘Bu olayı kimse bilmeyecek abi” dedi. ”Seni bu duruma düşürenler utansın ama bu kadar da güçsüz ve aciz olmamalısın. Onu annesiz bırakan kadına lanet olsun! Sende babasız bırakma, oğluna sahip çık.’ Tüm bu söylediklerinden sonra oğlum gözümün önüne geldi. Kardeşim haklıydı. Bana bir şey olsaydı oğlum ne yapardı bu kirli dünyada? Bundan sonra kendime söz verdim. Sadece oğlum için yaşayacağım !”

“Ben artık umuda dair her şeyi tükettim. Karşıma her çıkan insandan bir darbe yedim. İçimde derin izler kaldı, derin yaralar. Her başlangıçta sızladı yaralarım. Ben artık başlayamıyorum yeni bir sayfaya yine aldatılırsam düşüncesiyle. Temiz sevgimin karşılığı hep ihanet mi olmalıydı? Babamda gördüm ilk ihaneti sevemedi annemi. ”Babam” derdim. Babam benim dünyamın yarısı bütün korkularımın savaşçısı. Kendi evimizde yakaladım babamla o kadını. Annemle paylaştığı o yatakta. Şimdi o yatak bana soğuk bir mezar gibi geliyor. Ben babamı gömdüm o yatağa. En acısı da ne biliyor musunuz? Elim gitmiyor mezarının üstüne çiçek koymaya. İnsan babasına bu kadar mı uzak kalır? ”Söylesene baba, kızın nasıl güvenecekti başka adamlara? Yazık değil miydi yavruna, o sıcak yuvaya, o merhametli kadına?”

“Kocamla beraber Fransa’ya gidiyor olmak beni heyecanlandırmıştı. Nihayet Paris’teydik! Eyfel Kulesine çıkmak için sabırsızlanıyordum. Bunun için sırada beklerken, bir an kocamın yanımda olmadığını farkettim. Nereye gitmiş olabilirdi ki? Endişelenmeye başlamıştım. Etrafa bakınmalıydım. Biraz daha gezindikten sonra onu bir kadınla öpüşürken gördüm. İnsan, böyle berbat anlarda ne yapacağını bilemiyor doğrusu. ”Allah belanızı versin!” diyerek oradan hızla uzaklaştığımı hatırlıyorum. Tek istediğim havalimanına varmaktı. Bunu yaptım fakat uçağı beklerken o geldi. Konuşmak istedi. Ona bütün sesimle bağırıp çağırdım. Her şeyi itiraf edeceğini söyledi. Merak etmiyor değildim. Turdaki kadının sevgilisi olduğunu öğrendim. Bu tura beni götürmüştü çünkü dikkat çekmek istememişti. Akşamları yediklerime, içtiklerime uyku hapı koymuş olması da cabası! Beni uyuttuktan sonra sevgilisinin odasına gittiğini tahmin edebiliyorsunuzdur. Dahası da var. Uçakta o kadınla yan yana oturuyor olmamız da tesadüf değilmiş. Tüm bunların üzerine günah çıkarmış olmanın verdiği rahatlıkla benden ayrılıp onunla evleneceğini söyledi. Ne diyebilirdim ki! Yeni karısından iki yaşında bir çocuğu var. ”Karaktersiz herif !”