Bugün Yeni Hayatınızın İlk Günü!
Veysel ve Demir, sohbet ediyorlar..
Ben de yanlarında elimde kahvemle hem oturduğumuz cafeye gelip gidenleri izliyor, hem de onları dinliyorum...
Demir, 'hayatımı tamamen değiştirmek istiyorum' diyor...
Veysel, ‘bence yapmalısın’ diyerek en sevdiğimiz arkadaş profilinin en güzel davranış örneğini sergiliyor...
Demir, bir şeyler eklediği cümlesini tekrar 'hayatımı değiştirmek istiyorum' diye bitiriyor..
Veysel, Demir’den üst üste aynı cümleyi duymasını ‘bunu mümkün kılmayan şeyler var belli ki?’ diye analiz edip Demir'in içinde bulunduğu ruh halini tanımlamaya çalışıyor…
Bu sırada Demir'le göz göze geliyorum...
Her zaman benimle yaptığı türden bir konuşmayı bugün ilk defa bir başka arkadaşıyla yapıyor ve her bakımından etkilendiğini görüyorum. Hemen gözlerimi kaçırıp, dikkatini tekrar Veysel'e sağlamaya çalışıyorum.Çünkü biliyorum ki eğer ben konuya dahil olursam, onun hayatını değiştirmesine direnç gösteren her şeyi bildiğimi düşündüğünden kendini rahat hissedecek ve o dirençleri bahane gösterip yine konuyu değiştirecek…Ama bir şey değişmiyor ve Demir, Veysel'in son sözünden yola çıkarak evet diyor...’Mümkün değil, çünkü,...' ile başlayan cümleler kuruyor...
Şu an maddi durumunun iyi olmadığını, sonra yaşının 35 e geldiğini, Türkiye'de her şeyin zor olduğunu, bir çevren yok ise amaçlarına ulaşmanın zor olduğunu ardı ardına sıralıyor. Ve 'bilmiyorum, zor işte' deyip kafa sallıyor...
Veysel, 'bu kadar büyük adımlar atmak zorunda mısın değişmek için?' diye ısrarla Demir'i başka bir düşünce boyutuna taşımaya çalışıyor...
Yani diyor Demir, ‘bir anda değişmeli her şey. Ben elimden gelen her şeyi yapıyorum ama işler bir türlü istediğim gibi gitmiyor... Her gün bir telefon gelecek ve güzel bir gelişme olacak diye bekliyorum. Ve ben artık kendimden çok sıkıldım.’
Veysel: 'Yani varmak istediğin yer için her şeyi yaptın ama kendin için bir şey yapmadın öyle mi?’
Demir: ‘Hayır, yaptım. Zaten yaptığım her şey kendim içindi.’
Veysel: ’Ben seni tanıdığım günden beri aynı saç, sakal ve benzer kıyafetler ile görüyorum. Emin misin kendin için bir şey yaptığına?’...
Demir: ‘ama bunlara ihtiyaç duymuyorum ki’…
Veysel: ‘Yani değişmek istediğini söylüyorsun ama kendini değiştirmek istemiyorsun’...
Demir: ‘Evet’...
Veysel: ‘İzlediğin filmler, dinlediğin müzikler, bildiğin dil, okuduğun kitap, konuştuğun insan, geldiğin cafe, kurduğun hayal hep aynı yani’...
Demir: ‘Yaşım 35 nasıl olmasını bekliyordun?’.
Veysel: ‘Bugünkü gibi mesela’... Bak bugün benimle görüştün ve Gökhan'la konuşmaya devam etmek için can atmana rağmen o izin vermediği için bana anlatmaya devam ettin...
Demir: ‘Alakası yok’..
Veysel: Var.. Hayat da sana ısrarla istediklerini vermiyorsa kafanı başka yöne çevirmek zorundasın..
Ve o yerin kesinlikle başlangıç noktası sensin....
Konuşma bir süre daha böyle devam etti…
Vay dedim içimden her zaman benim dilimden dökülmesine alışık olduğum cümleler bugün benim bulunduğum bir ortamda bir başkası tarafından dile geliyor ve ben bun dinleyen tarafında olarak da aslında aynı gelişime hizmet ediyorum...
Evet, bazen yeni bir bakış açısı oluşturmak için biraz uzaklaşmak gerekir fakat her zaman yeni bir bakış açısına ihtiyacınız olduğunu fark edemezsiniz...
Bunu görebilmek içinde yeni bir bakış açısına ihtiyaç duyar insan..
Biraz karmaşık oldu dimi? Farkındayım ama söylemeye çalıştığım şey, gözlerinizi açmanız ve kendinize ve hayatınıza bir bakmanız...
Ne görüyorsunuz?
Gördüğünüz şey umudunuzu artırıyor mu?
Üstelik işler her zaman istediğiniz gibi sonuçlanmamasına rağmen...
O zaman haydi kalkın bakalım. Bugün yeni hayatınızın ilk günü…
Mutlu hafta sonları…
Sevgi, ışık ve zarafetle...
Gökhan Dumanlı
Zarafet Uzmanı
İnstagram/gokhandumanli
Facebook/gokhandumanli
Twitter/gokhandumanli
"Sitemizde köşe yazarı olarak yazı yazan tüm yazarlarımız yazdıkları yazı ve görüşlerden tamamıyla kendileri sorumludur. Köşe yazarlarının yazılarından dolayı İnternethaber Yayıncılık AŞ. (elmaelma.com) hiçbir şekilde yasal sorumluluk kabul etmemektedir."
