Vermiyceem, vermiycem...
İnternette bir video dolaştı bir aralar,
Bir kadın arabada
“Vermiycem, vermiycem,
Benim değil mi vermiycem,
Kuruyup gitse de vermiycem!” diye şarkı söylüyordu…
Bu kadınla hemfikirim…
Nasıl mı?
Anlatayım…
Her sabah trafikte çift şeritli bir caddeden,
Trafik ışığı olan bir kavşaktan,
Sağdaki tek şeritli bir yola dönüş yapıyorum.
Normalde sol şeritte caddeye devam edeceklerin,
Sağdakinde ise sağa döneceklerin durması gerekiyor!
Akıllı, bıçkın arkadaşlar,
Sağda az sayıda araba olmasına rağmen,
Sol şeritten gelerek sağa dönüp,
Biz sağdaki gerekeni yapanların önüne geçiyor!
Hatta bazen sağda bekleyenler,
Tekrar ışığa takılıp, bu yüzden sağa dönemiyor!
Ne kadar acelem olursa olsun,
Bu hareketi hiç yapmadım, yapmıycam!
İçimdeki sabah enerjisi sinirden kuruyup gitse de,
Yapmıycam!
…
Gecenin belirli bir saatinden sonra,
Evimdeki ses düzeyini azaltıyorum,
Bazen canım yüksek sesle müzik dinlemek istese bile,
Komşular rahatsız olmasın diye sesi açmıyorum!
Açmıycam!
Üst kattakinin gecenin ikisinde bile çocuğunu güp güp koşturup,
Tangır tungur eşyalarını oynatma alışkanlığı karşısında,
İçimdeki çocuk ve insan sevgisi,
La havle çekmekten kuruyup gitse bile,
Sesi açmıycam!
…
Markette kasada sırada beklerken,
Yanda yeni bir kasa açıldığında,
Sırada benim önümde bekleyenden önce davranıp,
Hemen yeni kasaya ben atlamıyorum!
Önce önümde bekleyene fırsat tanıyorum!
Atlamıycam!
Genelde de hep benim arkamdaki olaya atlayıp,
Yeni kasaya olanca hızıyla zıplasa bile,
Sabrım beklemekten kuruyup gitse bile,
Hemen atlamıycam!
…
Yani,
Kendimin ve yakın ilişkiler kurduğum insanların,
Uzun yıllar emek vererek bana kazandırdığı,
Benim ben olmamı sağlayan,
Başkalarının hakkına saygı,
Hakettiğimden fazlasına göz dikmeme gibi,
Özetle “insan olmak” için var ettiğim
Tüm değerlerimi,
Sırf başkaları da yapıyor diye,
Bir diğer başkalarının bizler için yazdığı,
Oyunun kuralı budur diye bize kastığı,
Bu bulanık kuralsızlığa feda ederek,
Sırf daha kolay oluyor diye,
Vermiycem!
Benim değerlerim değil mi,
Vermiycem!
Hep kaybeden ben bile görünsem,
Vermiycem!
Ne oldu bize son yıllarda Sevgili Okurlar?
Milletçe hem verdik, hem de kuruyup gittik…
Sağlıklı, ahlaken kuruyup gitmediğimiz günler dileğiyle…
"Sitemizde köşe yazarı olarak yazı yazan tüm yazarlarımız yazdıkları yazı ve görüşlerden tamamıyla kendileri sorumludur. Köşe yazarlarının yazılarından dolayı İnternethaber Yayıncılık AŞ. (elmaelma.com) hiçbir şekilde yasal sorumluluk kabul etmemektedir."
